giboulewhiteelephant - Amelia*PL - Hodowla kotów tajskich - koty syjamskie klasyczne - rodowodowe koty tajskie - koty rasowe -kot tajski.

Przejdź do treści

giboulewhiteelephant

World Champion
Giboule White Elephant
Ur. 04.03.2011r.
Kolor: seal point

Jego rodzice to:
Ojciec: GEC Caesar White Elephant
Matka: EC Tonais Magic Cat

Giboule, w domu zwany Żibusiem, to kotek bardzo spokojny, zrównoważony
i niesamowicie cierpliwy.
Takie cechy charakteru  są niezwykle pożądane w hodowlach kotów tajskich,
w celu podtrzymywania cech rasy.
Dlatego też Żibuś został tatą naszego Syriusza oraz Geraldine
Chciałabym na mojej stronie troszkę więcej o nim nadmienić, ponieważ jest kotem bardzo wyjątkowym.
Żibuś mieszka u Pani Agnieszki i Pana Olgierda Werników
(Tel. 606 343 705)
Kotek wielokrotnie brał udział w międzynarodowych i światowych wystawach kotów, zajmując w nich wysokie miejsca i otrzymując wiele nagród.

Poza wystawami Żibuś brał również wielokrotnie udział zajęciach felinoterapii.
I tutaj troszkę więcej o tym zagadnieniu.
Jeżeli wśród Państwa są osoby, które mocno się zastanawiają, czy dobrze mieć kota tajskiego mając w domu małe dzieci, to myślę w
poniższym artykule znajdziecie Państwo odpowiedź.
Pani Agnieszka napisała kilka słów o tym jak swoje zainteresowania felinoterapią połączyła z faktem bycia opiekunką aktualnie dwóch kotów.

Poniżej też zamieściłam zdjęcia z zajęć felinoterapii w których właśnie Żibuś był honorowym gościem.
Ponieważ nie jestem zwolennikiem publikowania zdjęć dzieci w sieci, dlatego troszkę pofantazjowałam i wzbogaciłam je plastycznie
Mam nadzieję, że Państwo nie będziecie mieli nic przeciwko temu.
Tak więc poniżej opis Pani Agnieszki:

Program felinoterapeutyczny
Pomysł programu narodził się, ponieważ interesuję się felinoterapią, jak również posiadam kota rasy tajskiej o wdzięcznym imieniu Żibuś, który ma odpowiednie i niezbędne predyspozycje do tego by uzyskać zaszczytne miano kociego terapeuty.
Od 20 lat zawsze mam koty w domu (kiedyś jednego obecnie dwa).
Moje dzieci wychowały się w towarzystwie kotów, często byłam świadkiem dobroczynnego wpływu kotów na zachowanie i  emocje dzieci. Swoją pasję zaczęłam realizować uczestnicząc w Ogólnopolskich Warsztatach Felinoterapeutycznych.
Dzięki tym warsztatom zdobyłam praktyczna wiedzę dotyczącą prowadzenia zajęć z udziałem kota. Żibuś również uczestniczył w warsztatach - w części dotyczącej testowania kotów, gdzie zaprezentował swój niezwykle łagodny charakter.
Następnym krokiem było zorganizowanie w przedszkolu Światowego Dnia Kota. Żibuś przyjechał tego dnia do przedszkola i uczestniczył w zajęciach z dziećmi.
Zajęcia  miały na celu poznanie różnorodności świata kotów, porównanie elementów budowy ciała kota i człowieka, integrację grupy dzieci z kotem, niwelowanie lęku i napięć związanych z kontaktem ze zwierzęciem, wyciszanie dzieci nadpobudliwych.
W związku z tym, że razem z Żibusiem „zdaliśmy egzamin” - dzieci były zachwycone kontaktem z kotem, z zainteresowaniem wysłuchały wszystkich ciekawostek o kotach, obejrzały zdjęcia kotów różnych ras. Na koniec obdarowały Żibusia przygotowanymi wcześniej laurkami i prezentami.
Postanowiłam kontynuować zajęcia.
Zostałam zaproszona do dwóch innych warszawskich przedszkoli: Przedszkola Nr 180 i Przedszkola Nr 5 do poprowadzenia podobnych zajęć. Zajęcia w tych przedszkolach również się udały – dzieci były zachwycone, Żibuś potwierdził swoje predyspozycje.
Po wizycie Żibusia w Przedszkolu Nr 211 - 17 lutego 2013 roku, ilekroć wchodziłam do grup na zajęcia grupowe w ramach realizacji programu profilaktyki logopedycznej, dzieci zasypywały mnie pytaniami „ kiedy kotek znów do nas przyjedzie?”, „kiedy znów pójdziemy do Żibusia?”. Nie mogłam i nie chciałam nie reagować na te prośby. Zaplanowałam cykl zajęć w ramach opracowanego przeze mnie programu felinoterapeutycznego „Po prostu koci świat”. Zajęcia odbywały się raz w miesiącu z małą grupą dzieci (od 5 do 10). Uczestniczyć w programie mogły wszystkie dzieci, które posiadały zgodę rodziców.
Istotą programu jest przede wszystkim nauka bezpiecznego kontaktu ze zwierzęciem, otwarcie dzieci na nowe doświadczenie, zrozumienie, że zwierzęciu jako istocie żywej należy się szacunek i troska człowieka. Ważnym elementem programu są działania, które mają na celu jak najlepsze wykorzystanie potencjału dzieci, m.in. budowanie poczucia własnej wartości, rozwijanie wrażliwości i empatii,  kształtowanie uczuć akceptacji,  tolerancji.
Dzięki obecności kota na zajęciach dziecko ma większą motywację do działania,  zdobywa samodzielne doświadczenia,  pokonuje bariery, uczy się współżycia z innymi istotami żywymi. Program obejmuje także współpracę z rodzicami, dzięki czemu mają oni szansę zapoznać się z możliwymi osiągnięciami wynikającymi z prowadzonej terapii.  Rodzice będą mieli szansę dostrzec,  jak ważną rolę w naszym życiu odgrywają zwierzęta,  jak duża jest potrzeba kontaktu człowieka ze zwierzęciem i jak wiele sobie mogą nawzajem dać.

Ewaluacja końcowa
W celu dokonania ewaluacji rozmawiałam z rodzicami dzieci, nauczycielami, psychologiem przedszkolnym i samymi dziećmi.  Zbierałam informacje dotyczące zmian w zachowaniu dzieci z problemami – dzieci nadpobudliwe, nieśmiałe, wycofane. Obserwowałam dzieci na zajęciach grupowych i podczas zabaw dowolnych,  jak również na indywidualnych zajęciach logopedycznych. Przeprowadziłam kontrolne badania logopedyczne dzieci z trudnościami w komunikacji – mutyzmem wybiórczym, niepłynnością mowy, opóźnionym rozwojem mowy
Na podstawie wyników z badań mogę stwierdzić iż po zajęciach z Żibusiem:
dzieci agresywne potrafiły wykazać się empatią,
dzieci nadpobudliwe były wyraźnie wyciszone,
dzieci nieśmiałe, wycofane chętnie dzieliły się swoimi wrażeniami z kontaktem z kotem, samodzielnie inicjując rozmowę z nauczycielem, rówieśnikami,
dziecko z mutyzmem wybiórczym przełamywało swój lęk związany z mówieniem szczególnie na zajęciach, gdy zwracało się bezpośrednio do Żibusia a po zajęciach do rysunku Żibusia,
niepłynność mowy ustępowała w trakcie ćwiczeń fonacyjnych połączonych z głaskaniem kota,
dzieci bardzo chętnie wręcz entuzjastycznie podchodziły do zajęć,
Żibuś stał się przyjacielem wszystkich dzieci w przedszkolu – dzieci nawiązały z nim więź,
rodzice i nauczyciele dostrzegają pozytywny wpływ programu na rozwój dzieci,
dzieci wykształciły, wzmocniły uczucia empatii, akceptacji, tolerancji,
dzieci zdobyły wiedzę dotyczącą świata kotów domowych – poznały ich potrzeby, zwyczaje, ciekawostki jak również mity i przesądy dotyczące kotów,
dzieci wzbogaciły słownictwo bierne i czynne, nauczyły się wielu wierszy i
piosenek dotyczących kotów.


Warsztaty felinoterapeutyczne w przedszkolu:

Nasz przyjaciel Żibuś



Każde dziecko chce kotka pogłaskać.



Wszystkie dzieci uważnie słuchają opowieści o kocich zwyczajach.



Oglądamy i porównujemy różne rasy kotów.



Żibuś chwali się swoimi pucharami i medalami.



Uczymy się głaskania kotów – od łebka do ogona a nie odwrotnie.



Podsumowując
Program cyklicznych zajęć felinoterapeutycznych przynosi pozytywne zmiany w zachowaniu dzieci . Dzieci przenoszą pozytywne zachowania na kontakty z rówieśnikami, a według informacji rodziców na kontakty z młodszym rodzeństwem.
Dzieci zaczynają dostrzegać słabszych i reagować na ich potrzeby, czerpią radość z bycia pomocnymi i opiekuńczymi, zaczynają interesować się swoimi zwierzętami domowymi i chętnie wykonują obowiązki związane z opieką nad nimi a nawet same o nich przypominają.



Wróć do spisu treści